Skuteczna współpraca jest kluczem do sukcesu. Ale co w przypadku, gdy sami nie wiecie, jakie karty posiadacie? Hanabi: Wielki pokaz to wyjątkowa gra kooperacyjna, w której z pomieszanych lontów, rakiet i prochu pr&oac...
Na płótnie widniał nieopisany, bluźnierczy kolos o gorejących czerwonych ślepiach. W kościstych szponach trzymał coś, co kiedyś było człowiekiem, i przeżuwał jego głowę, tak jak dziecko cmoka lizaka na patyku. Siedział jakby przyczajony, czuło...
Kto jest SMART pieskiem?
Naucz swojego psa nowych sztuczek! Przygotuj tor przeszkód dla swojego czworonożnego przyjaciela. Wykaż się sprytem I ułóż na planszy wszystkie przeszkody, wtedy Twój pupil w pełni pokaże na co go stać!
...
jeden z parametrów charakteryzujących gry planszowe. Określa on wzajemne oddziaływanie na siebie graczy i ich posunięć, jest miarą "towarzyskości" rozgrywki. W przypadku gier o dużej interakcji każde posunięcie zmienia plany innych graczy. W przypadku gier o skrajnie małej interakcji każdy z graczy "układa swój pasjans". Pomimo subiektywnego charakteru, zależącego od indywidualnych odczuć istnieją sposoby na różnicowanie interakcji poprzez stosowanie różnych mechanik. Licytacja, gra o sumie zerowej, kooperacja - to najczęściej stosowane czynniki, mające na celu zwiększenie interakcji. W przypadku nadmiernej interakcji w grach o sumie zerowej, bądź też w przypadku niedojrzałych graczy mamy do czynienia z interakcją negatywną, powodującą frustrację i niszczącą przyjemność rozgrywki. Jest to jeden z zarzutów stawianych np. Cytadeli. Interakcja negatywna oznacza bezpośrednie niszczenie zasobów innych graczy. Dotyczy najczęściej gier wojennych. Przykłady gier o wysokiej interakcji:
Cytadela
Bang!
Bohnhanza
Przykłady gier o niskiej (subiektywnie) lub ukrytej interakcji:
Książęta Florencji
Puerto Rico
Caylus